Stowarzyszenie Centrum Wsparcia Terapeutycznego zostało powołane w styczniu 2006 roku jako stowarzyszenie zwykłe.
Realizujemy kompleksowy system pomocy dla rodzin oraz indywidualny system wsparcia terapeutycznego dla dorosłych, dzieci i młodzieży.
W grudniu 2006 roku utworzyliśmy pierwszą w Polsce „Świetlicę Podwórkową” dla dzieci i młodzieży oraz ich rodzin w środowisku o wysokim zagrożeniu zjawiskiem wykluczenia społecznego, w której realizujemy od początku innowacyjny model środowiskowo-terapeutyczny z pracą podwórkową. Nasi podopieczni zamieszkują jedną z łódzkich „enklaw dziecięcej biedy”. Działania opierają się na budowaniu terapeutycznych więzi emocjonalnych z dziećmi, które są podstawą zmian w ich zachowaniu i osobowościach (antropotechnika). Wykorzystujemy także socjotechnikę (m.in. społeczność świetlicowa) oraz kulturotechnikę (m.in. prowadzenie tematyki historycznej i kulturalnej miasta Łodzi, wyjścia do teatru, muzeum, kina, warsztaty fotograficzne i inne).
Od 2015 roku dzięki Budżetowi Obywatelskiemu realizujemy program osłonowy „wyciągamy dzieci z bramy„, skierowany był do dzieci i młodzieży ze śródmieścia Łodzi, które spędzają swój wolny czas na ulicy oraz w bramach łódzkich kamienic.
Współpracujemy ze specjalistami zajmujących się społecznością lokalną w okolicy Świetlicy Podwórkowej – pedagodzy szkolni, kuratorzy, pracownicy socjalni, socjoterapeuci, funkcjonariusze straży miejskiej i policji.
Prowadzimy placówkę kształcenia ustawicznego, gdzie przekazujemy jak łączyć teorię z praktyką.
Realizacja modelu środowiskowo-terapeutycznego z pracą podwórkową, którego celem jest rozwiązywanie problemów lokalnej społeczności poprzez wspieranie dzieci i młodzieży w zakresie przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu i patologiom.
Świetlica Podwórkowa kieruje się życiową prawdą:
Nie ważne jest to jakie masz pochodzenie, ani w to co wierzysz,
kogo kochasz, co lubisz, jaki masz talent i ile posiadasz pieniędzy.
Ważne jest jednak to jak traktujesz drugiego człowieka.
Co dziennie, poprzez panujące w Świetlicy ZASADY,
uczymy szacunku do samego siebie i do innych ludzi.
Uczymy, jak cieszyć się z bycia razem pomimo wielu różnic
I TO NAM SIĘ UDAJE 🙂